Rosa Elenor King detaligis sian revolucian sperton per sia libro Tempestad sobre México, honesta portreto de la revolucia realeco de la lando.
La brito Rosa Eleanor King naskiĝis en Barato en 1865, kie ŝia patro posedis entreprenojn rilate al la teokomerco, kaj mortis en Meksiko en 1955. Ŝia infanaĝo pasis en sia hejmlando, adoleskeco en Anglujo kaj poste loĝis en Usono, kie ŝi renkontiĝis. Norman Robson King, kiu estus ŝia edzo.
Ĉirkaŭ 1905, Rosa E. King loĝis kun sia kunulo en Meksikurbo, kaj tiam ŝi ekkonis Cuernavaca. Du jarojn poste, jam vidvino kaj kun du malgrandaj infanoj, ŝi decidis establi sian loĝejon en tiu urbo. Lia unua afero estis teejo, senprecedenca turniĝo tie, ornamita per meksika popola arto, kiun tiom ŝatis fremduloj, kaj li ankaŭ komencis vendi manmetiojn, ĉefe ceramikaĵojn. Unue Rosa aĉetis ĝin en San Antón, hodiaŭ antaŭurbo de Cuernavaca kaj poste ŝi establis sian propran laborejon en tiu urbo; Li ankaŭ akiris la hotelon Bellavista por renovigi ĝin kaj igi ĝin la plej bona en la urbo, inaŭgurita en junio 1910. Inter aliaj famuloj, Madero, Huerta, Felipe Ángeles kaj la Guggenheims loĝis tie.
FUGI DE LA TROPOJ
En 1914, Rosa King devis fuĝi de Cuernavaca - evakuita antaŭ la fortoj de Zapata - en drameca vojaĝo kaj persekutado, piede al Chalma, Malinalco kaj Tenango del Valle. Meze de la centoj da mortoj, kiujn kostis ĉi tiu retiro, li vundis sian dorson, por ke la reston de sia vivo li suferu de malfortika sano. En 1916 li revenis al Morelos por trovi sian hotelon detruita kaj la mebloj malaperis; Ambaŭkaze li restis por eterne vivi en Cuernavaca.
Tiel bela libro titolita Tempesto super Meksiko kaj bona fido de homo, kiu perdis sian tutan kapitalon en la Revolucio, estas surpriza, ĉar la cirkonstancoj metis ŝin sur la flankon de la federacianoj kaj igis ŝin viktimo de la zapatistoj, por kiuj ŝi havas neniun kritikon, sed komprenemo kaj eĉ simpatio. Iuj ekzemploj valoras:
Mi povis vidi la kompatindajn mizerulojn, kun la piedoj ĉiam nudaj kaj malmolaj kiel ŝtonoj, kun la dorso fleksita sub troa ŝarĝo, nepravigebla por ĉevalo aŭ mulo, traktataj kiel neniuj sentemaj homoj traktus beston ...
Post ilia impona aspekto, la zapatistaj ribeluloj ŝajnis al mi sendanĝeraj kaj kuraĝaj infanoj antaŭ io alia, kaj mi vidis en ĉi tiu subita detrua impulso infanan reagon pro la suferoj, kiujn ili suferis ...
Zapata volis nenion por li mem kaj por sia popolo, nur la teron kaj la liberecon labori ĝin en paco. Li vidis la pereigan amon al mono, en kiu formiĝis la superaj klasoj ...
Tiuj revolucioj, kiujn mi devis alfronti por vivi, estis neeviteblaj, la veraj fundamentoj sur kiuj konstruiĝis la respubliko de la nuntempo. La potencaj nacioj de la mondo estis konstruitaj sur la ruinoj de legitima ribelo ...
RESPETO POR SOLDADOMAACHINOJ
Niaj heroaj soldatoj ne naskiĝis kun la Revolucio, sed jarcenton antaŭe, en la sendependeca milito. Tiel King ilin vidis: La meksika armeo ne havis regulan provizon; do la soldatoj venigis siajn edzinojn por kuiri kaj prizorgi ilin, kaj ili ankoraŭ malŝparis eksterordinaran kompaton kaj tenerecon al siaj viroj. Mi respektas meksikajn virinojn de ĉi tiu klaso, tian virinon, kiun aliaj malestimas, tiujn, kiuj vivas en maldolĉa abundego, kun fiero, kiu ignoras sian propran senutilecon.
Nia aŭtoro ankaŭ renkontis aliajn specojn de revoluciuloj: mi memoras unu aparte; bela virino; Kolonelo Carrasco. Ili diris, ke ŝi komandis sian virintrupon kiel viro, aŭ amazono, kaj ŝi mem respondecis pri pafado de iliaj kontoj, laŭ milita uzo; sankciante iun ajn, kiu hezitis aŭ malobeis en batalo.
Prezidanto Madero reviziis la zapatistajn trupojn kaj ili faris kaptilon ankoraŭ neuzatan hodiaŭ.En la soldatoj elstaris soldatoj, kelkaj kun oficiraj vicoj. Unu el ili, kiu havis altan rozkoloran rubandon ĉe la talio kaj grandan arkon malantaŭe kiel gracia finpoluro, estis speciale videbla. Ŝi aspektis radianta kaj bela sur sia ĉevalo. Vi lerta perfidulo! Li malkovris la tutan messaoson, ĉar pro tiuj coloj da fajra koloro, baldaŭ estis klare, ke la trupoj ĉirkaŭiris nur kelkajn blokojn por aperi kaj reaperi antaŭ Don Francisco Madero.
LA BONAJ TEMPO
En tiuj tagoj, King havis sian laborejon en San Antón: la metiistoj laboris kun absoluta libereco laŭ la projektoj de sia vilaĝo aŭ kopiante la ekzotikajn kaj belajn pecojn, kiujn mi akiris en aliaj regionoj de la lando; Mi rezervis tiujn, kiujn mi volis por mi, kaj pagis tion, kion ili petis de mi. Mi ne zorgis pri la prezo, mi duobligis ĝin al miaj eksterlandaj klientoj kaj ili pagis ĝin sen postulado.
En tiu feliĉa tempo li vidis ĉi tiun kuriozan festenon en la preĝejo: Ĉiuj bestoj, ambaŭ grandaj kaj malgrandaj, ĉirkaŭvagis ĉi tie; Ĉevaloj vestitaj per oraj kaj arĝentaj premieroj, kaj gajaj rubandoj alkroĉitaj al siaj kolharoj kaj vostoj, bovinoj, azenoj kaj kaproj feste ornamitaj kaj avertitaj por ricevi la avantaĝon de la beno, same kiel hejmajn birdojn kies delikatajn kruretojn ili ornamis per rubandoj.
